ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΙΟ

            Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι βαθμοί των πανελλαδικών εξετάσεων του 2015 δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί. Οι πληροφορίες όμως που υπάρχουν διαθέσιμες από μερικά βαθμολογικά κέντρα δεν μας αφήνουν μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας σχετικά με την ιστορία κατεύθυνσης. Όπως φαίνεται, οι βαθμολογικές επιδόσεις των μαθητών θα είναι εξίσου απογοητευτικές με τις περσινές, όπως και με τις προπέρσινες και της προηγούμενης χρονιάς κ.ο.κ.

 Για του λόγου το αληθές, παραθέτω διάγραμμα των περσινών πανελλαδικών μαθητικών επιδόσεων στην ιστορία κατεύθυνσης συγκριτικά με τις επιδόσεις του σχολείου στο οποίο εργάζομαι. Όπως ευκρινώς φαίνεται από αυτό, η αποτυχία των μαθητών στο μάθημα πανελλαδικά κινείται στα επίπεδα του 50%, ή, με άλλα λόγια, ένας στους δυο μαθητές πέρσι έγραφε στην ιστορία κάτω από τη βάση. Στο δικό μου σχολείο, μια μεσαίου μεγέθους επαρχιακή, περιφερειακή μονάδα, εφτά στους δέκα έγραφαν κάτω από τη βάση. Ας σκεφτούμε μάλιστα ότι αυτά συμβαίνουν σε ένα μάθημα που έχει συντελεστή βαρύτητας για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο και, επομένως, οι μαθητές θεωρητικά ετοιμάζονται για τις εξετάσεις του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αν οι βαθμολογικές επιδόσεις σε ένα τέτοιο μάθημα είναι αυτές, μπορούμε να φανταστούμε ποια κατάσταση επικρατεί με τη διδασκαλία της ιστορίας στις άλλες τάξεις του λυκείου (και του γυμνασίου).

Υπάρχει λοιπόν πρόβλημα με τη διδασκαλία της ιστορίας. Τι φταίει γι’ αυτό; Πού οφείλεται η μαζική αποτυχία; Γιατί το μάθημα της ιστορίας στο σχολείο αφήνει αδιάφορους τους μαθητές μας; Τα ερωτήματα έχουν τεθεί πολλές φορές, αλλά μέχρι τώρα δεν έχουν απαντηθεί ικανοποιητικά. Η αδυναμία να δοθεί απάντηση δείχνει ότι το πρόβλημα χρειάζεται οριοθέτηση. Κατά τη γνώμη μου, η προβληματική διδασκαλία του μαθήματος στο σχολείο ορίζεται από τέσσερις παραμέτρους.

Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο εδώ.